#024 "Legenda. Rebeliant" - Marie Lu

Tytuł: "Legenda. Rebeliant"

Tytuł oryginału: "Legend"

Autor: Marie Lu

Seria: Legenda #1

Liczba stron: 304

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki, którą odkryłam mniej więcej dwa lata temu przez olbrzymi przypadek! Buszowałam po promocjach książkowych, bodajże empikowych, i natrafiłam na powieści Marie Lu. Przeczytałam opisy, popatrzyłam na nieprzyzwoicie niską cenę, stwierdziłam "Dlaczego nie? Może mi się spodoba..." i w ten sposób podjęłam jedną z najlepszych decyzji w życiu. Ale o tym troszkę później - zacznijmy od początku!

Trylogia "Legenda" wprowadza nas w kolejną mroczną wizję przyszłości. Świat został częściowo zniszczony, lodowce się stopiły i połowa obecnie znanego nam świata znalazła się pod wodą. Stany Zjednoczone podzieliły się na Kolonie Amerykańskie i Republikę, w której to właśnie żyją nasi główni bohaterowie. Republikę, w której rządy prowadzi najwspanialszy Elektor Primo i armia, a zwykły lud nie ma prawa głosu.

Day to piętnastoletni przestępca, pochodzący z Lake, jednego z najbiedniejszych sektorów w Los Angeles. Od kilku lat mieszka na ulicy i stara się sabotować system. Walczy o pieniądze, aby wspomóc swoją rodzinę. 

June to piętnastoletnia dziewczyna, pochodząca z dobrej rodziny. Geniusz militarny i "Cudowne dziecko Republiki". Jest wychowywana na przyszłą gwiazdę najwyższych kręgów w państwie. Oddana ojczyźnie, pełna ambicji, gotowa na wszystko.

Pozornie wydawać by się mogło, że tę dwójkę nie może nic połączyć, jednak gdy pewnego dnia brat June, kapitan Metias Iparis, pada ofiarą morderstwa, a głównym podejrzanym staje się Day, panna Iparis rozpoczyna polowanie na wroga. Jest zdeterminowana, pomimo, że o słynnym Dayu nie wie tak naprawdę nic. Władze nie potrafią określić jego wyglądu, ani tożsamości. June pragnie jednak pomścić śmierć ukochanego brata, jedynego członka rodziny. Wierzy w to, że nie ma dla niej rzeczy niemożliwych.

Urocze dziewczę, nieprawdaż?

Okoliczności śmierci Metiasa wydają się być jednak coraz bardziej dziwne, a June nachodzą wątpliwości - czy aby na pewno to Day jest odpowiedzialny za śmierć jej brata. W dodatku na jaw wychodzą nowe fakty, ukazujące sekrety Republiki, która wcale nie jest takim cudownym system, za jaki uważała go dziewczyna. Czy dwoje najgenialniejszych nastolatków w Republice połączy swoje siły w walce przeciw wspólnemu wrogowi?

Mam wrażenie, że kompletnie spartaczyłam ten opis, bo ta książka jest po prostu tak fantastyczna, że nie nie wiem jak ją opisać, żeby oddać chociaż kawałek z jej charakteru. Jak mogliście się zorientować książka pani Lu to dystopia, czyli stosunkowo popularny gatunek na rynku czytelniczym w ostatnich latach. Sięgałam po ten gatunek wielokrotnie, lecz uwierzcie mi, jedynie po tej trylogii miałam olbrzymi niedosyt i pragnęłam czegoś więcej, a "Rebeliant" to zdecydowanie jedna z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek czytałam.

Przechodząc do szczegółów - całą historię poznajemy z dwóch punktów widzenia - June i Daya. Rozdziały naprzemiennie są pisane z ich perspektywy widzenia, co umożliwia nam dokładne poznanie obydwóch bohaterów. Znamy ich odczucia, wiemy czego pragną i co nimi kieruje. W dodatku każdy z nich posiada własną czcionkę! Czujecie to? Rozdziały naprzemiennie mają zupełnie inną szatę graficzną! Wygląda to świetnie!

Ostatnio mam fazę na minimalizm i "kartkowe" tło... Przeżyjecie to?

Pierwsza część trylogii, czyli właśnie "Rebeliant" skupia się głównie na June i Dayu. Poznajemy kilka pobocznych postaci, jednak autorka nie serwuje nam ich dokładnego opisu. Szczegółowo przebiegamy przez życiorysy naszej głównej dwójki - dowiadujemy się o nich niemalże wszystkiego, co idealnie wprowadza nas w całą trylogię.

Daya pokochałam niemalże z marszu. Po pierwszych kilkunastu stronach byłam pewna, że ten, co prawda młodszy już ode mnie, chłopak skradnie moje serducho. Przystojny, zaradny, oddany rodzinie i bliskim, pomimo krzywd jakie spotkały go w przeszłości. Wierzy, że może nastać "lepsze jutro". Sabotuje system, lecz stara się nikogo nie krzywdzić. Ma problemy zdrowotne, jednak i tak jest niesamowicie sprawny. Pisałam już o tym w Babeczkowej wyliczance, że Day potrafi wspiąć się po pięciu piętrach wieżowca w ciągu zaledwie ośmiu sekund - to coś, co wywiera ogromne wrażenie!

June to postać która z początku była naiwną dziewczynką, zapatrzoną w swoje własne dobro i kłamstwa, którymi poił ją system. Skupiona na karierze wojskowej, żądna uwagi, rozpieszczona przez brata. Po jego stracie została sama i dopiero wtedy zaczęła dostrzegać prawdę, którą dotychczas miała cały czas przed nosem. W trakcie całej historii przechodzi niezwykłą metamorfozę, i powiem krótko, chwała jej za to! Jak zapewne wielu z Was się domyśli, pojawi się tutaj wątek miłosny. Jest on jednak tak wpleciony w historię, że stanowi kolejną zaletę. 

Akcja toczy się dosyć dynamicznie, chociaż w porównaniu do dalszych części tej trylogii, powiem Wam, że będzie ona jeszcze szybsza, mimo że tutaj wcale wolno nie biegnie. Fabuła jest naprawdę dobrze rozplanowana i wszystkiego dowiadujemy się w odpowiednim czasie, często czekając na to z lekkim napięciem, co działa mniej więcej tak, że nie możemy oderwać się od lektury. Język jest lekki i przyjemny, ma też dualistyczny charakter - zupełnie inaczej wyraża się Day, zupełnie inaczej June. Różnica jest zauważalna i jest to spory plus dla autorki - potrafiła wykreować, wczuć się w dwa różne charaktery i przedstawić swoją historię ich oczami.

Niezwykle mocno boli mnie to, że mam wrażenie, że książka ta została ogromnie niedoceniona, w szczególności w Polsce. Tuż po jej premierze nie słyszałam szumu wokół niej, a uwierzcie, ona zdecydowanie na to zasługuje. Jedyną widoczną dla mnie wadą jest jedynie jej długość - zaledwie trzysta stron... Pochłonęłabym z chęcią dwa razy tyle! Marie Lu stworzyła świetną historię, którą każdy wielbiciel dystopii powinien przeczytać. A jeśli nim nie jesteś - spróbuj, może June i Day przekonają Cię do tego gatunku! ;)

Ocena: 8,5/10

Nareszcie! 

Uporałam się odrobinę z blokadą pisarską (stąd recenzja), ogarnęłam lekcje (chociaż tu i tak mam wrażenie, że nadal nic nie umiem) i wreszcie się wyleczyłam! 

Jutro pierwszy raz od dwóch tygodni zawitam do szkoły... Czujecie ten entuzjazm, prawda?

Czytaliście trylogię "Legenda"? :)