#022 "Ponad wszystko" - Nicola Yoon

Tytuł: "Ponad wszystko"

Tytuł oryginalny: "Everything, everything"

Autor: Nicola Yoon

Seria: Uwaga Młodość

Liczba stron: 328

Wydawnictwo: Dolnośląskie

To naprawdę dziwne uczucie, gdy pomimo pełnej świadomości, że czytana pozycja nie jest dziełem wybitnym, zatracasz się w niej i jesteś nią całkowicie oczarowana. Masz dziwne wrażenie lekkości i brniesz, i brniesz dalej, aż docierasz do ostatniej strony. Dokładnie tak się czułam podczas lektury "Ponad wszystko". Ale zacznijmy od początku!

Madeline Furukawa Whittier posiada jedną z najgorszych chorób, jakie można sobie wyobrazić. SCID to bardzo złożony niedobór odporności, czyli w skrócie alergia na wszystko, a raczej możliwość reakcji alergicznej na niemalże każdy nowy czynnik w otoczeniu. Co oznacza to dla naszej bohaterki? Niestety życie w zamknięciu i samotność.

"Ten tydzień spędzam, robiąc to, co zwykle: czytam, uczę się, nie umieram."

Madeline nie pamięta aby kiedykolwiek znalazła się poza swoim sterylnym domem ze sztucznym, filtrowanym obiegiem powietrza i śluzą przy drzwiach wejściowych. Jej jedyną przyjaciółką, oprócz matki, jest stale czuwająca przy niej pielęgniarka, a rozrywkę stanowią odkażone książki, dostarczane w sterylnych, foliowych opakowaniach, i sporadyczne wizyty nauczycieli. Pisząc sporadyczne, mam na myśli mniej więcej jedną wizytę na rok. Rzeczywiście można się ubawić, nieprawdaż?

Wszystko zmienia się wraz z pojawieniem się nowych sąsiadów. Panna Whittier zaczyna obserwować ich przez okno swojego białego, pozbawionego czynników alergizujących pokoju, a jej uwagę przykuwa młody chłopak, Olly. Nastolatek zaczyna ją intrygować, a gdy nadarza się okazja rozpoczynają ze sobą kontakt mailowy. Madeline wie, że od tej pory wszystko się zmieni. Czy będzie w stanie wpuścić go do swojej szklanej kuli? Jak potoczą się ich losy?

"On (...). Nie jest bezpieczny. Ani znajomy. I cały czas pozostaje w ruchu. Jest największym ryzykiem, jakie podejmuję w życiu."

Jako posiadaczka wielu chorób, w tym między innymi serca, wiem jak trudne może być życie z różnymi dolegliwościami... Ale uwierzcie mi - nie jestem sobie w stanie wyobrazić spędzenia całego życia w zamknięciu! Kilkanaście lat stałego przebywania w tych samych murach, w tych samych pomieszczeniach, z tymi samymi ludźmi, których można wyliczyć na palcach jednej ręki. Coś takiego może doprowadzić do szaleństwa, depresji, załamania i kilku innych niezbyt korzystnych stanów psychicznych...

"Bezpieczeństwo to nie wszystko, życie nie polega jedynie na oddychaniu."

Madeline wytrwała osiemnaście lat w swojej klatce, za co szczerze ją podziwiam. W dodatku stała się mądrą, inteligentną, zabawną nastolatką, która pomimo lekkich trudności gigantycznych przeciwności losu, wciąż pragnęła żyć normalnie i nie poddawała się w trudnych sytuacjach. Poznawałam ją coraz lepiej z każdą kolejną przeczytaną stroną i coraz mocniej ją lubiłam. Maddie ma w sobie coś takiego, co przyciąga ludzi i zatrzymuje ich przy niej. Z niepewnym sercem brnęłam ku końcowi tej magicznej historii, mając nadzieję, że wszystko dobrze się ułoży i, chociaż spodziewałam się takiego zakończenia, to i tak autorka wplotła parę wątków, które mnie pozytywnie zaskoczyły.

Olly, niemalże już na samym początku, trafił na listę moich książkowych ulubieńców. Zabawny, inteligentny (matematyczny geniusz!), zaradny i niezwykle przystojny nastolatek uprawiający parkour, w dodatku borykający się z problemami rodzinnymi. A raczej jednym poważnym problemem, który niestety jest dosyć często spotykany w wielu rodzinach. Olly jednak nie załamał się, lecz wytrwale z nim walczył podtrzymując na duchu siostrę i matkę. 

"Mówię, że jego zdaniem jestem zabawna, mądra i śliczna - w takiej właśnie kolejności, i że jest to ważna kolejność."

Niezwykle ważną postacią w całej historii jest matka głównej bohaterki. Kobieta, która po stracie męża i dziecka, postanowiła otoczyć swoją córkę najwyższą opieką. Ponadto matka Madeline jest lekarką, co stanowi dodatkową korzyść dla niej i Maddie, gdyż może sama się nią zajmować i na bieżąco kontrolować stan jej zdrowia. Matka stanowi również jedyne źródło rozrywki (obok Carli, pielęgniarki) dla chorej córki, a opisy ich fonetycznych rozgrywek w Scrabble mogą rozbawić do łez. Warto jednak zwrócić na nią uwagę i troszkę przeanalizować jej zachowanie - uwierzcie można dojśc do ciekawych wniosków. ;)

Ciekawostką dla Was może być fakt, że kilka dni temu ruszyły zdjęcia do ekranizacji "Everything, everything". W rolę Maddie wcieliła się Amandla Stenberg, znana między innymi z roli Rue w "Igrzyskach Śmierci", a Olly'ego zagra Nick Robinson, znany ostatnio z roli Bena Parisha w "Piątej fali". Sama muszę w tym miejscu przyznać, że nieco inaczej wyobrażałam sobie tę dwójkę podczas lektury, jednak z niecierpliwością czekam na efekty tej współpracy i wejście ekranizacji do kin! 

źr. instagram Stelli Meghie

Język jakim posługuje się autorka w powieści, jest niezwykle prosty i, choć czasem zbyt wielka prostota stanowi spory minus dla pozycji, tak w tym wypadku, był to jeden z możliwie największych plusów. Przez powieść wręcz prześlizgnęłam się w zabójczo szybkim tempie, nie mogąc uwierzyć, że zaledwie w ciągu dwóch godzin pochłonęłam ponad trzysta stron lektury. Jak zapewne zauważyliście w trakcie lektury tej recenzji, zasypałam Was olbrzymią ilością cytatów. Dlaczego? Gdyż "Ponad wszystko" to kopalnia pełna cudownych, głębokich sentencji i jestem pewna, że wiele z nich na długo pozostanie w mojej głowie i serduchu.

"Jedno pragnienie rodzi kolejne. To jak studnia bez dna."

Nie mogę też nie wspomnieć o pięknej oprawie graficznej książki, która stanowi idealne dopełnienie historii panny Whittier. Jak możemy się dowiedzieć, rysunki do bestsellerowego "Everything, everything" stworzył mąż autorki i mogę wam powiedzieć, że naprawdę się do tego przyłożył. W książce znajdziemy stronice wyrwane z kalendarza, rysunki kwiatów, wizualizacje uczuć, czy ciekawie zobrazowany tekst... Wygląda to po prostu przepięknie! I niezmiernie się cieszę, że Wydawnictwo Dolnośląskie pozostawiło okładkę, taką jaką miał oryginał. Nie wyobrażam sobie lepszej! :)

Lekkim paradoksem jest to o czym wspomniałam we wstępie - coś tak prostego, stało się czymś genialnym. Moi Drodzy, prawda jest taka, że "Ponad wszystko" jest rzeczą wybitną. Niezaprzeczalnie. Dawno nie spotkałam się z tak dobrą historią przeznaczoną dla młodzieży. Jest ona dopracowana w każdym calu i na pewno trafi również do starszych odbiorców. Nietuzinkowa, ciekawa, zróżnicowana forma przekazu treści w tej pozycji bezwzględnie zasługuje na pochwałę.

I w tym miejscu mogłabym jeszcze wiele pisać na temat tej pozycji, ale myślę, że w pewnym momencie musiałabym przybliżyć znacznie większą część historii Maddie i zapewne nie uniknęłabym spojlerów, dlatego też tego nie zrobię. "Ponad wszystko" to naprawdę cudowna lektura, którą pochłania się w ekspresowym tempie i z olbrzymią przyjemnością. Jest to przyjemna i lekka pozycja, idealna do poczytania w autobusie, w domu, pod kocykiem, czy na ławce w parku. Po prostu wszędzie!  :)

Ocena: 9/10

Za książkę dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat i Wydawnictwu Dolnośląskiemu!

___________________________________
Nareszcie! Nawet nie wiecie, jak długo zbierałam myśli, żeby sensownie napisać tę recenzję! I mam nadzieję, że chociaż w drobnym ułamku, udało mi się pokazać moje uwielbienie dla tej pozycji. :)

Dziękuję Wam za życzenia powrotu do zdrowia - nie jest jeszcze dobrze, ale wszystko zmierza w dobrym kierunku, abym pokonała wreszcie to okropne zapalenie płuc. Dzisiaj będę miała stawiane bańki na plecach i jestem zaintrygowana tym zabiegiem. ;)